رکود داناکیل در اتیوپی یکی از پست ترین و گرم ترین نقاط روی زمین است. از نظر جغرافیایی، بخشی از شکاف آفریقایی است.
که از دریاچه های شکاف آفریقایی مالاوی و تانگانیکا، از طریق دریای سرخ و تا دریای مرده اردن و اسرائیل گسترش می یابد. از نظر سیاسی، این منطقه بخشی از منطقه آفر است که در گذشته از خشونت های جدایی طلبانه رنج برده است.
از نظر اکولوژیکی، این یک بیابان است که در زیر سطح دریا قرار دارد و دمای آن به طور منظم به 50 درجه سانتیگراد (122 درجه فارنهایت) می رسد.
علاوه بر همه اینها، آتشفشانی با یکی از بزرگ‌ترین گودال‌های باز ماگما در جهان نیز در آن قرار دارد. با وجود همه اینها، مردم در رکود داناکیل زندگی می کنند و موفق می شوند از زندگی در یکی از ناپذیرترین مکان های سیاره زمین لذت ببرند.
1. نقطه اصلی ورود به رکود داناکیل شهر Mek’ele است که در 6000 فوت (2000 متر) بالاتر از سطح دریا قرار دارد. راندن به سمت افسردگی به اندازه کافی آسان است.
یک جاده تازه آسفالت شده وجود دارد که به جیبوتی می رود. با این حال، هنگامی که از جاده خارج می شوید، تجربه به طور چشمگیری تغییر می کند.
همراه باشید با وبلاگ گردشگری تشریفات پرواز
2. هنگامی که از جاده آسفالته خارج می شوید، رانندگی در رکود داناکیل برای وسایل نقلیه سخت است. نه تنها از جاده خارج می‌شوید، بلکه دمای هوا بسیار زیاد است.
دید به دلیل وزش شن تقریباً ضعیف است، و ما به آرامی دماسنج در ماشین را تماشا کردیم که به آرامی به 50 درجه سانتیگراد (122 درجه فارنهایت) رسید.
3. باور کنید یا نکنید، مردم در داناکیل زندگی می کنند. مردم که در آنجا زندگی می کنند با گیاهان معدودی که می توانند در این منطقه زنده بمانند، زندگی می کنند و شتر پرورش می دهند.
و اکنون به گردشگران معدودی که به منطقه می آیند خدمات رسانی می کنند. قبل از ادامه مسیر به سمت آتشفشان ارتا آل، در این روستای آفر ناهار خوردیم.
4. شتر مایه حیات منطقه است. آنها یکی از معدود حیواناتی هستند که می توانند در این محیط زنده بمانند. تعجب آور نیست که آنها را در حال پرسه زدن در اطراف کف داناکیل خواهید دید.
5. آتشفشان Erta Ale یکی از نقاط برجسته منطقه است. این یکی از تنها شش دریاچه گدازه باز در جهان است، و همچنین قدیمی ترین در جهان است که برای اولین بار در سال 1906 ظاهر شد.
رسیدن به Erta Ale یک پیاده روی 9 مایلی است که برای جلوگیری از گرما باید در شب انجام شود.
6. عکاسی از دریاچه گدازه در نیمه شب بسیار دشوار است. گدازه به شدت روشن است و همه چیز دیگر سیاه و سفید است. به دلایل ایمنی و به دلیل اینکه گرما بسیار زیاد است، نمی توانید خیلی به لبه نزدیک شوید.
شما همچنین ابرهای آمونیاکی دارید که می توانند راه شما را منفجر کنند، که نفس کشیدن را بسیار دشوار می کند.
7. یکی از معدود صنایع در رکود داناکیل، استخراج نمک است. دشت نمکی عظیمی وجود دارد که از زمانی که کل منطقه توسط یک دریای باستانی پر شد، باقی مانده است. مردان در وسط روز، زیر آفتاب سوزان، نمک را برمی دارند.
8. استخراج نمک در رکود داناکیل به طور کامل با دست انجام می شود. هیچ اتوماسیونی وجود ندارد. تمام استخراج با ابزار فلزی و چوب های چوبی انجام می شود.
9. پس از برش نمک به مربع هایی به اندازه یک کاشی مربع کف، آنها را می بندند و روی حیوانات بارکش می گذارند. این یک سفر 2 روزه به مرکز پردازش نمک است که در آن نمک تقریباً 0.50 دلار در هر مربع فروخته می شود.
10. کاروان های نمک سنتی در رکود داناکیل شتر هستند. پس از بارگیری نمک، باید از یک دریاچه بزرگ که تنها چند سانتی متر عمق دارد عبور کنند.
11. روستای دلول گرم ترین مکان روی زمین است که در آن جمعیت انسانی تمام وقت وجود دارد. این یک صنعت کوچک گردشگری و یک پایگاه نظامی در نزدیکی آن است.
12. دالول نام خود را با آتشفشان دالول مشترک است. برخلاف ارتا آل، دالول یک میدان گرمابی است تا دریاچه گدازه ای باز. برای رسیدن به آنجا، باید از نمکدان داغ و مسطح که منطقه را مشخص می کند عبور کنید.
13. رنگ‌های حوزه گرمابی ترکیبی روان‌گردان از نارنجی، زرد و سبز هستند. رنگ ها از مواد معدنی موجود در آبی که از چشمه های آب گرم خارج می شود به دست می آیند.
14. علیرغم شرایط سخت، زمین شناسی شدید و موقعیت دورافتاده، هنوز هم کسانی هستند که به سمت فرورفتگی داناکیل حرکت می کنند تا مکانی را کشف کنند که شبیه هیچ جای دیگر روی زمین نیست.